De eerste week zit erop. Dju toch, time flies when you're having fun. De voorbije dagen hebben we zoveel nieuwe mensen leren kennen, nieuwe plekken ontdekt en nieuwe do's en don'ts geleerd. Stiptheid kennen ze hier bijvoorbeeld niet en je bent dus beter een kwartier te laat dan iets te vroeg. Wanneer iemand 'I'll do it just now' zegt, betekent 'just now' niet dat die persoon het nu direct gaat doen, eerder ooit, misschien, in de toekomst en dan kan je het beter nog eens een keer vragen om zeker te zijn. De professoren hebben office hours maar of ze dan inderdaad op hun kantoor zijn is niet zeker, je moet een beetje geluk hebben. Efficiëntie lijkt me ook een vreemd begrip voor de Afrikanen want ik kan al niet meer op twee handen tellen hoeveel uitleg we dubbel hebben gehad. Voor de goedkeuring van onze vakken heeft Elana, de verantwoordelijke voor internationals, gebeld naar een prof om te zeggen dat hij zijn mail moet checken, de prof antwoordt dat hij de mail heeft gezien en het gesprek was gedaan. In de plaats van dan gewoon de vraag te stellen of we zijn vak mogen volgen... Soit, als chaotische Limburger voel ik me hier dus wel op mijn plaats ;-).
De afgelopen week hebben we onze eerste vrienden ontmoet na een rondleiding op de unief, nog meer vrienden ontmoet na het 'International Welcome Dinner' en nog meer vrienden ontmoet na een uitstap naar Kaapstad. Maar nieuwe vrienden maken is moeilijk, alles is nog oppervlakkig en we moeten een beetje aanvoelen wie tof is en wie minder ons type persoon is. Gelukkig komen Jasmine en ik goed overeen dus dat is helemaal top! Voorlopig bestaat onze vriendengroep voornamelijk uit Duitse en Nederlandse meisjes en Zuid-Afrikaanse jongens.
Met een deel van onze nieuwe vrienden zijn we donderdagavond impulsief naar Kaapstad gereden om de zonsondergang te zien. WAUW, dat was zo ongeveer de mooiste zonsondergang van mijn leven met de oceaan voor mij en prachtige bergen achter mij. Daarna zijn we Lion's Head opgereden om een indrukwekkend zicht te hebben over Kaapstad. Camps Bay Beach, we'll be back!
We zijn deze week ook twee keer gaan lopen met de meisjes maar we moeten nog wennen aan het weer want vanaf het moment dat de zon schijnt is het superwarm. We hadden ons goed laten vangen de eerste keer want we vertrokken in een lange sportbroek en een fleece: grootste fout tot nu toe.
Volgende keer nog vroeger opstaan en een short aan! Tijdens onze ochtendloopjes hebben we al schildpadden, eekhoorns, pauwen en enorm veel speciale vogels gespot. In het park waar we lopen is er ook een vijvertje waar we een hele namiddag gezeten hebben met onze kotgenoten en onze buren. We hebben onze eigen wine tasting gedaan (gewoon vijf flessen gekocht en die opgedronken) en homemade cupcakes gegeten. Dat is een vrije namiddag goed gespendeerd denk ik dan ;-).
Donderdagavond was er het International Welcome Dinner. Alle 400 internationals en een aantal Zuid-Afrikanen samen in een grote eetzaal zorgde (surprise surprise) voor een enorme chaos. Toen er een show begon van een Afrikaanse djembégroep was het feest compleet, praten was onmogelijk en iedereen trommelde er dan maar op los. Na het eten begon er een DJ te spelen en de Afrikanen stormden de dansvloer op om heuse dancebattles te starten. Een paar pintjes of wijntjes later stonden ook alle internationals te dansen, heel grappig maar vooral heel gezellig. Ik kreeg die avond het grootste compliment ooit: volgens de Afrikanen kan ik goed dansen!!! Achteraf gezien denk ik dat ze misschien een paar wijntjes teveel ophadden maar soit, I'll take the compliment ;-).
Wat onze academische doelen betreft hebben we ook goed nieuws want al onze vakken zijn goedgekeurd dus vanaf morgen kunnen we erin vliegen! Zowel Jasmine en ik hebben ons ook ingeschreven voor het Voluntarism and Community Engagement-programma dat de unief aanbiedt.
We gaan 10 weken lang iedere dinsdag een uur naar een schooltje in de buurt om er de kinderen spelenderwijs vanalles te leren. Volgens Joe, de verantwoordelijke, gaan we werken met kindjes die een moeilijke thuissituatie hebben en vaak lijden aan het foetaal alcoholsyndroom als gevolg van een moeder met een drankprobleem. Leerkrachten worden hier in Zuid-Afrika slecht opgeleid en zo mogelijk nog slechter betaald wat vaak eindigt in demotivatie. Stel je eens voor dat je voor enkele euro's per dag voor een 40-tal kinderen moet staan die vaak gedragsproblemen hebben en onderontwikkeld zijn...
We hebben onze eerste braai ook al achter de rug. Mijn Zuid-Afrikaanse buddy Remé had ons uitgenodigd om met zijn vrienden te braaien. Wij hebben onze zaterdagavond dus doorgebracht met supervriendelijke Zuid-Afrikanen terwijl we domino speelden en kilo's vlees aten rond het vuur. Kan slechter denk ik dan. Onze zondagnamiddag gaan we doorbrengen op een wine farm hier een beetje verder, talk to you later!
xxx
JJ