De voorbije week had ik hoog bezoek, die van de Korte Weg kwamen langs! Ik had mijn beste reisleidster-kunsten bovengehaald en de hele week volgepland. Zo'n familievakantie met ons vier was lang geleden en het was superleuk om mama, papa en Klaas terug te zien na meer dan drie maanden.
Papa en Klaas wouden natuurlijk zo'n coole pick-up om hier mee rond te rijden maar dat viel toch even tegen in het begin ;-). Zulke brede auto's zijn geen goede combinatie met de smalle straten in Cape Town maar gelukkig reden we meestal over iets bredere snelwegen. Er kwam dan natuurlijk nog eens bij dat ze hier links rijden. Gevolg: de ruitenwissers die de eerste uren heen en weer gingen terwijl papa eigenlijk alleen maar van rijvak wou wisselen... Voor de rest waren we wel blij met ons wit gevaarte, waar we meer dan 1200 kilometer mee reden.
We begonnen de familievakantie in Kaapstad met een vroege ochtendwandeling. Dat 'vroege' was eigenlijk nog midden in de nacht want om 5u stond de wekker. Het was nog pikdonker buiten maar we wouden graag de zonsopgang zien vanop Lion's Head (de kleinere berg naast Table Mountain). Natuurlijk waren wij als Limburgers te laat op de top. Halverwege de weg naar boven scheen de zon al op ons neer. Hoewel het 6u 's ochtends was, was het tegen dan al echt bloedheet maar zwoegend en puffend geraakten we alle vier boven (mama zelfs in een kleedje: wat een vrouw! ;-) ).
Vermoeiend? Yes! Worth the effort? Hell yes!! We waren boven rond 7u dus wanneer de meeste inwoners van Cape Town op hun gemak wakker werden, stonden wij (de zotten) al boven op de berg. Intens genieten mét fantastisch uitzicht op de Atlantische Oceaan aan de ene kant, Cape Town aan de andere kant en de Tafelberg voor ons.
Na inspanning komt natuurlijk ontspanning en we konden wel wat verkoeling gebruiken na onze actieve start van de dag. Hup, naar het strand voor ontbijt en een duik in de oceaan! Ik moest al bijna iedere vijf minuten dat water in want de zon was brandend heet. Het water was duidelijk nog te koud voor de locals, die enkel maar wat pootje baadden, maar dat hield ons niet tegen. Hieronder zie je papa en Klaas in de oceaan (#nofilter, prachtig he!!).
Als echte zonnekloppers waren we te koppig (of te lui? :-p) om ons in te smeren met natuurlijk alle gevolgen van dien. Roodverbrand, zanderig maar gelukkig zetten we daarna koers richting Stellenbosch. Ik kon niet wachten om te tonen waar ik de meeste dagen rondhang, waar ik ga chillen en natuurlijk waar ik ook heel hard studeer ;-).
Als je Stellenbosch zegt, zeg je natuurlijk ook wine tasting! Op z'n zondags reden we in de namiddag naar Spier om wat lokale wijntjes te proeven. Algemene conclusie: het is niet omdat een fles duur is, dat het ook goede wijn is ;-). Na de wijn reden we naar mijn kot om een hoop warme kleren te wisselen voor wat zomerse dingen. Mijn kleerkast zit nu wel overvol en ik vraag me al af hoe ik alles ooit weer in België ga krijgen, maar dat zijn zorgen voor later.
Maandag hadden we minder geluk. Er stond een boottocht op het programma om walvissen te spotten in Hermanus maar 's ochtends kreeg ik een mail dat er teveel wind was om op zee te gaan. We reden dan maar op ons gemakje richting daar in de hoop de giants te kunnen zien van op de kust.
Onderweg pauzeerden we in Betty's Bay, een dorpje van niks waar volgens mij meer pinguïns dan mensen wonen. De Stony Point penguin colony is dan ook het enige wat er te zien is, en dat stinkt nog ook ;-).
Door de wind was er in Hermanus echt storm op zee. Het waaide zo hard dat we moesten oppassen dat we niet van op de rotsen in de zee vlogen. Met de hoge golven waren de walvissen moeilijk te zien maar af en toe hadden we geluk en zagen we een wolk waterdruppeltjes in de lucht geblazen worden of een walvissenrug die even boven water kwam.
Na de walvissen was het tijd voor nog meer dieren. We spendeerden onze dinsdag grotendeels in een open 4x4 safari-jeep. Met ons viertjes en twee saaie Oostenrijkers achterin, gingen we met een gids op zoek naar wilde dieren. *insert The Lion King songs*
We zagen tientallen springbokken, antilopen, zebra's en wildebeesten (niet zo eng) maar ook neushoorns, leeuwen, olifanten en giraffen van op nog geen 10 meter afstand (wél eng als je in zo'n open bakkie zit!!). Onze gids was volgens mij echt zot en reed iedere keer zo dicht mogelijk bij de dieren. Van tevoren had ik een grote mond dat ik oh-zo-graag leeuwen wou zien, maar toen we er eenmaal naar op zoek gingen piepte ik toch anders. Ik zag de krantenkoppen al voor me: 'Vlaamse studente wordt aangevallen door een leeuw in Zuid-Afrika'. Als gevolg van al dat Zuid-Afrikaanse eten en drinken was ik ook wel een aantrekkelijk hapje vlees voor de leeuwen, denk ik... Gelukkig hadden de Simba's twee dagen voordat wij er waren nog een wildebeest gegeten dus de gids verzekerde me dat ik me geen zorgen moest maken. Het was wel echt ZO cool om al die dieren van dichtbij te zien!
Woensdag was (wééral) niet onze lucky day: regen, regen en nog eens regen. Nu ja, als Belgen konden we dat wel aan. We lieten onze kajak-plannen voor wat ze waren en we maakten een wandeling naar de watervallen van Wilderness. Al bij al viel het weer uiteindelijk toch mee en we maakten een stevig tochtje van zo'n 10 kilometer. En het was nog niet gedaan met de sportieve activiteiten! 'S avonds sliepen we in Knysna in een chaletje aan de lagune en er lagen kajaks en SUP-boards waar Klaas (heel handig) en papa (iets minder handig ;-)) zich mee amuseerden. Mama en ik wandelden nog tot boven op de Knysna Heads om te genieten van het uitzicht over de oceaan, de stad en de lagune. We aten geweldig lekker in The Olive Tree waar papa en Klaas lyrisch waren over de bobotie-springrolls. Bobotie is een typisch Afrikaans mengsel van gehakt en allerlei kruiden, very jummy!
Donderdag nam ik de fam mee naar een van de mooiste plaatsen waar ik ooit geweest ben: het Robberg schiereiland in Plettenbergbaai. Het eilandje heeft een omtrek van 10 kilometer, waar je wel een 5 à 6-tal uren zoet mee bent. Wij maakten halverwege een doorsteek en eindigden op het meest paradijselijke strand dat je je kan voorstellen. Dankzij een toevallig speciale ligging van rotsen, komt de zee hier langs twee kanten! Op de foto's lijkt het redelijk klein maar de duinen en de rotsen waren eigenlijk machtig groot! We waren het allemaal eens: dit is sowieso het schoonste strand ter wereld ;-).
Dat waren dan alle sportieve plannen voor de vakantie, en aangezien de Mellebeken maar een weekje bleven, was het dringend tijd om terug koers te zetten richting Kaapstad. We namen afscheid van de oceaan (tot grote spijt van papa) en we reden terug via Oudtshoorn, een stadje meer in het binnenland. Op zich stelde dat niks voor maar ze serveren daar wel verdomd lekker struisvogelvlees én het is het startpunt van de Route 62. Door de Klein Karoo (letterlijk: dorre vlakte/halfwoestijn) rijden, zorgde voor heel wat oooh's en aaah's in de auto. Het is dan ook echt een magnifieke route. Je passeert op enkele uren rotsachtige bergen, groene valleien, uitgestrekte velden en woestijnachtige gebieden.
Natuurlijk konden we Ronnies (Sex) Shop ook niet missen. In the middle of nowhere had een zekere Ronnie een klein winkeltje waar hij drankjes verkocht aan passanten. Het winkeltje had helemaal niks met sex te maken tot (naar het schijnt) Ronnies vrienden er niets beter op vonden dan het woord 'sex' op de gevel te schilderen. Vanaf dat moment was 'Ronnies Sex Shop' the place to be langs de R62. Qua marketingstunt kan dat wel tellen natuurlijk ;-).
Na een laatste nacht in Stellenbosch brachten we een blitzbezoek aan the Waterfront, het Old Biscuit Mill marktje en de botanische tuinen van Kaapstad. Het was veel te snel tijd om terug richting de luchthaven te gaan en de zalige, geweldige, fantastische week is voorbij gevlogen. Het bezoek van mama, papa en Klaas betekent helaas ook dat mijn Afrikaans avontuur al half gepasseerd is. Enkel meer redenen om extra hard te genieten van de laatste helft denk ik dan.
Lekker slaap!
xxx,
JJ